"บัวขาว" บอกกับคุณครูว่า "ผมอยากเรียนหนังสือครับ"
วันนี้เราขอเล่าเรื่องราวของ ดช.บัวขาว จากโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์บางกรวยมาเล่าให้คุณนางฟ้าได้ฟังกันนะคะ
"เด็กชายบัวขาว" คือชื่อที่คุณครูตั้งให้เด็กชาย ป.3
เด็กน้อยท่าทางดูเงียบๆเรียบร้อย ตากลมโต แววตา มุ่งมั่น
วันแรกที่เข้ามาโรงเรียนนี้ "บัวขาว" บอกกับคุณครูว่า "ผมอยากเรียนหนังสือครับ"
คุณครูเล่าว่า "บัวขาว" มารายงานตัวช้าไป 2 เดือน
โรงเรียนเปิดเทอมตั้งแต่ 1 ก.ค. แต่บัวขาว เพิ่งจะมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว จึงเรียนก็ไม่ค่อยทัน คุณครูก็พยายามช่วยอยู่
หากเป็นโรงเรียนอื่น คงไม่สามารถรับเข้าเรียนได้ เพราะเปิดเทอมไปนานแล้ว แต่ " บัวขาว" มีความตั้งใจอยากเรียนหนังสือมากๆ ถ้าทางโรงเรียนไม่รับ "บัวขาว" ก็คงหมดโอกาสที่จะเรียนต่อ
คุณครูพยายามโทรติดตามผู้ปกครองมาตลอด 2 เดือน ตั้งแต่เห็นรายชื่อเด็ก
แต่เด็กยังไม่มารายงานตัว คุณครูตามจนแทบจะถอดใจ เพราะติดต่อไม่ได้
ความยากจน ทำให้ผู้ปกครองย้ายที่ไปเรื่อยๆ เพื่อหางานทำ และได้ฝาก "บัวขาว" ไว้กับคนข้างบ้าน
คนข้างบ้านก็ไม่มีเงิน เพิ่งจะรวบรวมค่ารถได้ จึงเพิ่งพาบัวขาวจากต่างจังหวัด มาส่งเข้าโรงเรียน
วันที่เรานำโดนัท และขนมต่างๆไปแจกเด็กๆ พร้อมทุนการศึกษาให้กับทางโรงเรียนจัดสรรให้เด็กยากไร้ที่มีพฤติกรรมดี เพราะอยากให้โอกาสที่เท่าเทียมแก่เด็กๆ
"บัวขาว" เป็นหนึ่งในเด็กนักเรียนที่จะได้รับทุนนี้แม้เขาจะเรียนไม่เก่ง ยังเรียนไม่ทัน
แต่เขาก็มีความตั้งใจ การที่เขาได้รับโอกาส เราเชื่อว่า "บัวขาว" ก็จะสามารถพัฒนาได้
วันนี้บัวขาวและเด็กๆ ต่อแถวรอรับโดนัท ด้วยรอยยิ้ม ตาเป็นประกาย
โดนัทหมดแล้ว นิ้วมือทั้ง 5 ก็ดูดจนสะอาด
คุณครูบอกเราว่า โดนัทชิ้นโตๆแบบนี้เด็กบางคน ทั้งชีวิตก็ไม่เคยได้กินเขารู้จักแต่โดนัทใส่โหลชิ้นเล็กๆพวกเขาจึงตื่นเต้นมาก
โดนัท ขนมธรรมดาสำหรับพวกเรา แต่.. เป็นขนมแสนวิเศษสำหรับเด็กด้อยโอกาส
คุณครูและเด็กๆ ฝากขอบคุณ คุณนางฟ้าทุกท่าน ที่ร่วมสมทบทุนค่าทอวิก
รายได้ส่วนหนึ่งเราได้เป็นสะพานบุญนำไปช่วยเหลือเด็กยากไร้
ขอบคุณคุณนางฟ้า ที่ให้โอกาสเราได้ส่งมอบรอยยิ้มให้เด็กด้อยโอกาสนะคะ
