"บัวขาว" บอกกับคุณครูว่า "ผมอยากเรียนหนังสือครับ"

วันนี้เราขอเล่าเรื่องราวของ ดช.บัวขาว จากโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์​บางกรวยมาเล่าให้คุณนางฟ้าได้ฟังกันนะคะ

"เด็กชายบัวขาว" คือชื่อที่คุณครูตั้งให้เด็กชาย ป.3

เด็กน้อยท่าทางดูเงียบๆเรียบร้อย ตากลมโต แววตา มุ่งมั่น

วันแรกที่เข้ามาโรงเรียนนี้ "บัวขาว" บอกกับคุณครูว่า "ผมอยากเรียนหนังสือครับ"

คุณครูเล่าว่า "บัวขาว" มารายงานตัวช้าไป 2 เดือน

โรงเรียนเปิดเทอมตั้งแต่ 1 ก.ค. แต่บัวขาว เพิ่งจะมาเมื่ออาทิตย์​ที่แล้ว จึงเรียนก็ไม่ค่อยทัน คุณครูก็พยายามช่วยอยู่

หากเป็นโรงเรียนอื่น คงไม่สามารถรับเข้าเรียนได้ เพราะเปิดเทอมไปนานแล้ว แต่ " บัวขาว" มีความตั้งใจอยากเรียนหนังสือมากๆ ถ้าทางโรงเรียนไม่รับ "บัวขาว" ก็คงหมดโอกาส​ที่จะเรียนต่อ

คุณครูพยายามโทรติดตามผู้ปกครองมาตลอด 2 เดือน ตั้งแต่เห็นรายชื่อเด็ก
แต่เด็กยังไม่มารายงานตัว คุณครูตามจนแทบจะถอดใจ​ เพราะติดต่อไม่ได้

ความยากจน ทำให้ผู้ปกครองย้ายที่ไปเรื่อยๆ เพื่อหางานทำ และได้ฝาก "บัวขาว" ไว้กับคนข้างบ้าน

คนข้างบ้านก็ไม่มีเงิน เพิ่งจะรวบรวมค่ารถได้ จึงเพิ่งพาบัวขาวจากต่างจังหวัด มาส่งเข้าโรงเรียน

วันที่เรานำโดนัท และขนมต่างๆไปแจกเด็กๆ พร้อมทุนการศึกษา​ให้กับทางโรงเรียน​จัดสรรให้เด็กยากไร้ที่มีพฤติกรรมดี เพราะอยากให้โอกาสที่เท่าเทียมแก่เด็กๆ

"บัวขาว" เป็นหนึ่งในเด็กนักเรียนที่จะได้รับทุนนี้แม้เขาจะเรียนไม่เก่ง ยังเรียนไม่ทัน

แต่เขาก็มีความตั้งใจ การที่เขาได้รับโอกาส เราเชื่อว่า "บัวขาว" ก็จะสามารถพัฒนาได้

วันนี้บัวขาวและเด็กๆ ต่อแถวรอรับโดนัท ด้วยรอยยิ้ม ตาเป็นประกาย

โดนัทหมดแล้ว นิ้วมือทั้ง 5 ก็ดูดจนสะอาด

คุณครูบอกเราว่า โดนัทชิ้นโตๆแบบนี้เด็กบางคน ทั้งชีวิตก็ไม่เคยได้กินเขารู้จักแต่โดนัทใส่โหลชิ้นเล็กๆพวกเขาจึงตื่นเต้นมาก

โดนัท ขนมธรรมดาสำหรับพวกเรา แต่.. เป็นขนมแสนวิเศษสำหรับเด็กด้อยโอกาส

คุณครูและเด็กๆ ฝากขอบคุณ คุณนางฟ้าทุกท่าน ที่ร่วมสมทบทุนค่าทอวิก

รายได้ส่วนหนึ่งเราได้เป็นสะพานบุญนำไปช่วยเหลือเด็กยากไร้

ขอบคุณ​คุณนางฟ้า ที่ให้โอกาสเราได้ส่งมอบรอยยิ้มให้เด็กด้อยโอกาสนะคะ